Είναι ανάγκη να βλέπουμε τώρα αυτή την εμμονή με τις πλαστικές; Αρνείται ο εγκέφαλος να επεξεργαστεί την εικόνα αυτού του άντρα, του Mickey Rourke, για τον οποίο λιώναμε κάποτε όλες στη θέα του, στην ταινία «9 1/2 Εβδομάδες».
Και να θες να κάνεις πλαστική, ή που φοβάσαι μην εθιστείς ή που φοβάσαι την ανάρρωση (μετά από τέτοιες φωτογραφίες) και περιμένεις στωικά να πατσαβουριάσεις.
Η ζωή είναι πολύ άδικη και ο χρόνος αμείλικτος. Το νυστέρι πια έχουν γλιτώσει πολλοί, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Αυτό πάλι με τους πλαστικούς, δεν μπορώ να το καταλάβω. Ενώ βλέπουν την παράνοια και τον εθισμό του άλλου, αντί να τους σταματούν και να αρνούνται να επέμβουν, κάνουν ακριβώς το αντίθετο, για το χρήμα φυσικά.
Mickey, πάρ' το αλλιώς λίγο το θέμα, ειδάλλως σε βλέπω σύντομα στο βιβλίο Guinness, ως ζωντανό τερατούργημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου