Το δούλεμα πάει σύννεφο - Γ. Παπακωνσταντίνου: «Έχω το αρχικό CD της Λαγκάρντ, αλλά δεν ξέρω πού είναι»

«Το USB το έδωσα στον κ. Διώτη, πριν φύγω από το υπουργείο Οικονομικών. Το αρχικό CD που πήρα στα χέρια μου μαζί με τη συνοδευτική επιστολή, το έδωσα για εμπιστευτική φύλαξη στο γραφείο μου και δεν ξέρω πού είναι, λυπάμαι αλλά δεν ξέρω πού είναι». Αυτό δήλωσε ο πρώην υπουργός οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Κι όμως, ορισμένοι τον παίρνουν ακόμη στα σοβαρά. 


Αν είχατε μία επιχείρηση, ένα περίπτερο για παράδειγμα, και ο υπάλληλός σας έλεγε «Δεν ξέρω πού είναι τα τιμολόγια», θα τον πετάγατε ή δεν θα τον πετάγατε έξω απ' το κιόσκι σας και μάλιστα με τις κλωτσιές; Ναι, θα τον πετάγατε και θα ειδοποιούσατε τους γνωστούς σας, ούτως ώστε να μην προσλάβουν στα μαγαζιά τους έναν τόσο ανίκανο άνθρωπο.

Όταν, όμως, πρόκειται για τον κύριο Παπακωνσταντίνου, οι νόμοι της… βαρύτητας παύουν να ισχύουν. Μπορεί να λέει ό,τι θέλει και να μην κινείται η Δικαιοσύνη - η οποία παρεμπιπτόντως είναι τυφλή στην κυριολεξία - ενώ παράλληλα, όταν η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ πραγματοποιεί συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών, ο πρώην υπουργός των Οικονομικών καλείται σε μόνιμη βάση για να εκθέσει τις απόψεις του.

Υποθέτουμε ότι αν κάποιος από τη Λέσχη, τον ρωτήσει πού βρίσκεται το αρχικό CD το οποίο βρισκόταν στην κατοχή του, θα επαναλάβει: «Το είχα, αλλά δεν ξέρω πού είναι, λυπάμαι αλλά δεν ξέρω πού είναι». Και φυσικά δεν θα τον πετάξουν έξω από την ερμητικά κλειστή αίθουσα με τις κλοτσιές. Ο λόγος; Δεν είναι υπάλληλος σε περίπτερο, μπορεί να χάνει και κατόπιν να λέει ό,τι θέλει.