Εκδόσεις Λυμπέρη - This Is The End

Θα σας τα πω από πρώτο χέρι, γιατί έχω περάσει από αρκετά περιοδικά. Τα πράγματα, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια δεν ήταν διόλου ρόδινα. Από το 2009 κι έπειτα, φαινόταν στον ορίζοντα το τσουνάμι που θα χτυπούσε ανελέητα και αδιάκριτα τους καλούς, τους κακούς και τους άσχημους του ελληνικού περιοδικού τύπου. Τελευταίο θύμα, οι εκδόσεις Λυμπέρη.


Ήδη ανακοινώθηκε στους διευθυντές και τους εργαζόμενους των περιοδικών ότι οι εκδόσεις Λυμπέρη κλείνουν με τον ίδιο… εντυπωσιακό τρόπο που άνοιξαν! Μόνο που ο θάνατος ενός εκδοτικού οίκου δεν είναι λαμπερός σαν το Glamour, μοδάτος σαν τη Vogue, δημοφιλής όπως το 7 Μέρες TV, δυναμικός και με το ύφος του Status, ή μελωδικός όπως ο Best radio. Αντιθέτως, παραπέμπει κάπως στα fit και στεγνά σώματα του Men's Health.

Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς τίτλους της εταιρείας Λυμπέρη και αναρωτιέμαι πόσοι από τους δημοσιογράφους θα απορροφηθούν από τις Αττικές Εκδόσεις του Θ. Φιλιππόπουλου, οι οποίες εξαγόρασαν τους τίτλους «ΕΓΩ Weekly» (πολύ επιτυχημένο) και Status (αρκετά παρωχημένο για τις ζόρικες εποχές που ζούμε).

Εντός της εβδομάδας έρχεται κλιμάκιο της πολυεθνικής Condé Nast, ούτως ώστε να δει τι θα κάνει με τα περιοδικά Vogue, Lucky, Glamour κ.λπ. Είναι προφανές ότι πρόκειται για «διαβόλους που φοράνε Prada», κι άρα τα συγκεκριμένα περιοδικά, προβλέπω ότι θα κρέμονται αρκετά σύντομα στα μανταλάκια των περιπτέρων.

Και, όχι, δεν λυπάμαι τόσο τον κύριο Λυμπέρη και την κυρία Μακρή-Λυμπέρη, υπό την έννοια ότι δεν θα πεινάσουν, ούτε θα καταστραφούν οικονομικά σε προσωπικό επίπεδο. Κατανοώ, ωστόσο, τον αγώνα που έδωσαν για να δημιουργήσουν αυτόν τον ελληνικό κολοσσό (που έγινε νάνος μέσα σε 2 χρόνια κρίσης), όμως θλίβομαι για το μέλλον των δημοσιογράφων και γραφιστών οι οποίοι θα μείνουν άνεργοι. Και είναι πολλοί!

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για έναν δημιουργικό άνθρωπο, από το να μην μπορεί να εξωτερικεύσει τη δημιουργικότητά του μέσω της ατομικής του εργασίας. Μέσω της γραφής ή της εικόνας. Από την άλλη, είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι τα media στην Ελλάδα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία μεγάλη φούσκα που έσπασε συμπαρασύροντας αθώους και ένοχους, καλούς, κακούς κι άσχημους.

Κι αν κάποιοι από σας κατά βάθος χαίρεστε για το κλείσιμο ενός ακόμη lifestyle εκδοτικού οίκου, ένα μόνο σας λέω: μην φάτε, έχουμε γλαρόσουπα! Αν νομίζετε, δηλαδή, ότι στις καλές εποχές ένας δημοσιογράφος ζούσε πλουσιοπάροχα και τώρα πληρώνει κάρμα, ξανασκεφτείτε το. Αφήστε που έρχεται και η σειρά σας, καθώς το τρίτο Μνημόνιο θα είναι και το φαρμακερό. Δεν ξέρω αν μείνει κανείς πίσω για να μας φτιάξει τα «κόλλυβα», τα παραδοσιακά, πάντως, media έχουν πει προ πολλού «τετέλεσται».