Μέτρα Λιτότητας - Aφάνεια τριών γενεών

Ο Ευρωπαϊκός Νότος σείεται και πολλή μεγάλη περιέργεια με διακατέχει για το τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον και για το πώς θα διαμορφωθεί η Ευρώπη από τούδε και στο εξής.

Στην Πορτογαλία ο Κοέλιου (Πρωθυπουργός) πήρε πίσω τα μέτρα λιτότητας της εκεί Τρόικας, μιας και οι Πορτογάλοι βγήκαν στους δρόμους και διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την αδικία που διαπράττεται εις βάρος τους. Στην Ισπανία τα πράγματα δείχνουν ότι σύντομα θα εκραγούν, εφόσον τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει όλους εκείνους που κατεβαίνουν στους δρόμους. 

Σε ό,τι αφορά στη χτεσινή δική μας μαζική διαμαρτυρία, έχω να πω ότι για άλλη μια φορά αμαυρώθηκε και διαλύθηκε είτε από κουκουλοφόρους, είτε από την αστυνομία, είτε από προβοκάτσιες, είτε από συνήθεια. Οι Ισπανοί μας φωνάζουν «ξυπνήστε» εδώ και δύο χρόνια, αλλά μάλλον ο λήθαργος είναι βαθύς. Η κυβέρνησή μας με υπερηφάνεια έχει ήδη ψηφίσει τα μέτρα και γιορτάζει τον άθλο της να μας τρομοκρατήσει σε βαθμό απραξίας. Επί της ουσίας, κανείς μας δεν αντιδρά σωστά, γι' αυτό και κανείς δεν μας παίρνει στα σοβαρά. Δύο χρόνια ακούμε για μια οργή που κοχλάζει και τελικά εξατμίζεται. Και ο λόγος είναι η έλλειψη συσπείρωσης, λόγω συμφερόντων φυσικά.

Η λογική του «ας παίρνω έστω και 300 ευρώ το μήνα παρά τίποτα» με ενοχλεί αφάνταστα γιατί καλλιεργεί μία νοοτροπία ηττοπάθειας και ξεφτίλας, αργά και σταθερά. Λες και μπορεί να ζήσει κανείς με 300 ευρώ το μήνα, με τα νοσοκομεία όλα κλειστά. Αυτά δεν είναι μέτρα λιτότητας. Είναι μέτρα αφάνειας τουλάχιστον τριών γενεών. Και για όσους δεν γνωρίζουν την ετυμολογία της λέξης, «αφάνεια» σημαίνει το εξής:

«Η κατάσταση του αφανούς. α. (κυρ. για πρόσ.) το να έχει αποσυρθεί κάποιος από την κοινωνική δράση, να μην έχει κοινωνική προβολή. β. (ειδικότ. νομ.) η μακρόχρονη εξαφάνιση προσώπου και η έλλειψη στοιχείων για την τύχη του, πράγμα που κάνει πιθανό το θάνατό του».