Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Σαμαράς και η Ελπίδα


Ο πρωθυπουργός της χώρας μας έδωσε συνέντευξη στους New York Times και ξεκίνησε με τη φράση «Νομίζετε πως μπορεί κάποιος να είναι ευχαριστημένος ως πρωθυπουργός της Ελλάδος; Είναι η πιο σκληρή δουλειά στον κόσμο. Είναι μπελάς». 


Ύστερα συνέχισε να μιλάει για τα βίαια επεισόδια στην Ελλάδα και την Ισπανία, τα οποία είναι προϊόντα της κρίσης και της ύφεσης και ότι θα πρέπει αυτή η κατάσταση να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στον Δυτικό κόσμο. Να πράξουν δηλαδή αυτά που πρέπει, για να μην εξαπλωθεί η κατάσταση και σε άλλες χώρες.

Ανέφερε το πόσο ευτυχισμένο τον έκανε η απόφαση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗ.ΜΑΡ να συμπράξουν, τονίζοντας ότι «ήταν από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες αφότου ανέλαβα την πρωθυπουργία» διότι χωρίς αυτή τη συνεργασία, η χώρα θα είχε καταρρεύσει. Ενώ τώρα ευημερούμε και αναπτυσσόμαστε με ταχύτατους ρυθμούς. Ο γλυκός μου, κουράζεται στην πιο δύσκολη δουλειά στον πλανήτη. Εργάζεται χωρίς καμία απολαβή για το καλό της πατρίδος.

Και τελείωσε (και μαζί μ' αυτόν κι εμείς) καταθέτοντας την ανησυχία του για το μεγάλο ποσοστό ανεργίας που μαστίζει την χώρα, στο 24% στους νέους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά, ενώ 400.000 επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο, με το εξής μήνυμα: «Κρατείστε την πίστη. Καλύτερες ημέρες έρχονται. Υπάρχει ελπίδα. Μόνο αυτή μπορώ να σας προσφέρω»!

Ο λόγος σου μας χόρτασε Αντώνη, ποιος τη χέζει την ελπίδα!

Στη φωτό: Ο πρωθυπουργός πείθει την Ελπίδα να προτάξει τα πατριωτικά στήθη της, για να 'χει κάτι να δώσει στους Έλληνες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου