Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Στις σκοτεινές αίθουσες - Οι ταινίες της εβδομάδας

Μια συναρπαστική, γεμάτη χιούμορ, αληθινή ιστορία για τη χιλιανή δικτατορία, ένα ψυχολογικά επώδυνο δράμα για την κτηνώδη πλευρά της ανθρώπινης φύσης αλλά κι ένας «Οδηγός Αισιοδοξίας», είναι οι τρεις αντιθετικές επιλογές του Snobbers, για την κινηματογραφική εβδομάδα που έχει ξεκινήσει (έως 6/2/2013).




No

Κοινωνική / 2012 / Έγχρ. / Διάρκεια: 118'

Χιλιανή ταινία σε σκηνοθεσία Πάμπλο Λαρέν, με τους Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Αλφρέντο Κάστρο και Αντόνια Ζέγκερς

Μετά τα εξαιρετικά «Τόνι Μανέρο» και «Post Mortem», ο Πάμπλο Λαρέιν «επιστρέφει» κλείνοντας την αντιδικτατορική τριλογία του με το «Νο» και ξεναγώντας μας στον κόσμο της διαφήμισης, στη Λατινική Αμερική της δεκαετίας του ’80. Βρισκόμαστε στη Χιλή του 1988, όταν ο δικτάτορας Πινοσέτ, κατόπιν διεθνούς πίεσης για την καταπιεστική πολιτική του, αποφασίζει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα «ναι ή όχι στο υπάρχον καθεστώς». Μια φαινομενικά προφανής απάντηση, αυτή του «όχι», αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά σίγουρη, καθώς το αποτέλεσμα διαφαινόταν περισσότερο υπέρ του και λιγότερο εναντίον του. Ωστόσο, μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια, έρχεται να αλλάξει την έκβαση του δημοψηφίσματος. Τα δύο κόμματα, εκείνο που έλεγε «ναι» στο καθεστώς και το αντίπαλο, που ψήφιζε «όχι», πρέπει να παρουσιάσουν τις θέσεις τους στους ψηφοφόρους μέσα από μία διαφημιστική καμπάνια που θα διαρκούσε 27 ημέρες.

Ο σκηνοθέτης Πάμπλο Λαρέιν «μπλέκει» αυθεντικό διαφημιστικό υλικό με σκηνές από την ταινία και μας μεταφέρει με ένα λεπτά ειρωνικό τρόπο την πραγματικότητα της εποχής, η οποία, 25 χρόνια μετά, και εν μέσω της κυριαρχίας των μίντια, φαίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ. 

 

Οδηγός Αισιοδοξίας 
Silver Linings Playbook

Κομεντί / 2012 / Έγχρ. / Διάρκεια: 122'

Aμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Ο. Ράσελ, με τους Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Τζάκι Γουίβερ

Αν μισείτε τις ρομαντικές κομεντί, αυτή η ταινία θα σας αλλάξει γνώμη καθώς δεν πρόκειται για την κλασική «συνταγή» των χολιγουντιανών κλισέ που συνήθως βλέπουμε στις ιστορίες του τύπου «boy meets girl». Δύο αντισυμβατικοί και εκρηκτικοί χαρακτήρες «πλέκουν» και «πλέκονται» σε ένα γαϊτανάκι φιλίας και έρωτα, αποκαλύπτοντας την υπέροχη πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων αλλά και τη «φωτεινή» πλευρά τους.  Ένας μανιοκαταθλιπτικός άνδρας που μόλις έχει βγει από το ψυχιατρείο και μία νευρωτική αλλά και γοητευτική γυναίκα που μόλις έχει χάσει τον σύζυγό της, συνθέτουν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι το οποίο πλαισιώνεται από εξαιρετικά ενδιαφέροντες δευτερεύοντες χαρακτήρες.

Έξυπνα γραμμένη, αντισυμβατική, με ωραίες ερμηνείες και καυστικό χιούμορ ρομαντική κομεντί, η οποία διεκδικεί 8 Όσκαρ και μετρά ήδη πολλά βραβεία κριτικών.



Μετά τη Λουτσία
Despues de Lucia


Δραματική / 2012 / Έγχρ. / Διάρκεια: 93'

Μεξικάνικη ταινία σε σκηνοθεσία Μισέλ Φράνκο, με τους Τέσα Ία, Γκονζάλο Βέγκα Τζούνιορ και Ταμάρα Γιάζμπεκ

Η ταινία αυτή δεν είναι «βασισμένη σε αληθινή ιστορία», αλλά σε «χιλιάδες ανείπωτες αληθινές ιστορίες» σχετικά με ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, αυτό της σχολικής βίας. Η Αλεχάντρα, μια έφηβη κοπέλα, μετακομίζει με τον πατέρα της στην πόλη του Μεξικού, όπου οι δυο τους προσπαθούν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μετά το θάνατο της μητέρας της. Η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν είναι πολύ σκληρή, καθώς η κοπέλα γίνεται θύμα βάναυσης σχολικής παρενόχλησης και δέχεται μερικές από τις πιο σκληρές εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης.

Οι σκηνές αυτές θα φέρουν τους θεατές σε άβολη θέση καθώς ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει μια αποστασιοποιημένη και ψύχραιμη «ματιά», που όμως φαίνεται να «ξεδιπλώνει» τελικά με ρεαλισμό, την κυνικότητα των ανθρώπινων όντων. Δεν προορίζεται για όσους θέλουν να δουν μια ταινία για να περάσουν καλά και να χαλαρώσουν, καθώς πρόκειται για ένα ψυχολογικά επώδυνο δράμα το οποίο σοκάρει με το ρεαλισμό του. Ποιος είπε, όμως, ότι ο ρεαλισμός είναι απαραίτητα κακός;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου