«Πιόνια πολιτικών συμφερόντων» χαρακτηρίζει στο τελευταίο τεύχος του το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, τους ελεγκτές της Τρόικα και προφανώς κάτι γνωρίζει παραπάνω…
Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό δημοσίευμα, «καθένα από τα μέλη της Τρόικα ακολουθεί τα δικά του συμφέροντα, ενώ οι αποφάσεις για την τύχη της Ελλάδας τελικά λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και κυρίως από το Βερολίνο». Με άλλα λόγια, η Γερμανία έχει καταστεί ο απόλυτος κυρίαρχος ενός βρόμικου οικονομικού παιχνιδιού που είναι σικέ και στο οποίο κάποιος θα παίξει τον ρόλο της Ιφιγένειας. Τι προτείνει το έγκριτο περιοδικό; Ούτε λίγο, ούτε πολύ τη διάλυση της Τρόικα, ενώ δεν διστάζει να αναφέρει ότι «επειδή πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που δεν είναι δημοφιλείς, είναι βολικό να φορτώνονται όλα σε ανεξάρτητες επιτροπές, χωρίς την κρίση των οποίων δεν αποφασίζεται - υποτίθεται - τίποτα».
Όμως στη γωνία καιροφυλακτεί κι ένας άλλος σκληρός παίκτης, το ΔΝΤ, καθώς επίσης και ο ανελέητος εκπρόσωπός του, δηλαδή ο «πολύς» κύριος Τόμσεν. «Αν η Τρόικα παρουσιάσει μια αρνητική έκθεση για την Ελλάδα» αναφέρει στο Der Spiegel χαρακτηριστικά, «το ΔΝΤ θα σταματούσε ενδεχομένως τη συμμετοχή του στη διάσωση της Ελλάδας. Ακόμη όμως και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, τα κράτη της Ευρωζώνης δεν θα αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει». Με άλλα λόγια, το περιοδικό θεωρεί ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν αποτελεί παρά έναν «δορυφόρο βοήθειας» προς την Ελλάδα και όχι τον κεντρικό παράγοντα των εξελίξεων.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο «κρυφός άσος» της χώρας: ένα μήνα πριν από τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και με τις ευρωπαϊκές τράπεζες (κι όχι μόνο) να αγχώνονται για έναν ενδεχόμενο «ξαφνικό θάνατο» της Ελλάδας - δηλαδή μία άτακτη και απρόβλεπτη χρεοκοπία - ποιος σώφρων άνθρωπος θα τολμούσε να διανοηθεί να την αφήσει στη μοίρα της; Κι όμως, ουδείς στη χώρα του Μνημονίου δεν ασκεί (λογικές) πιέσεις στους σκληρούς παίκτες αυτού του ιδιότυπου «πόκερ»: εκείνοι μπλοφάρουν, ωστόσο η κυβέρνηση των κυρίων Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη ακολουθούν τις καταστροφικές για το κοινωνικό σύνολο «συμβουλές» τους παίρνοντας σκληρά μέτρα. Κι εκείνοι μπλοφάρουν εκ νέου, λέγοντας ότι τα μέτρα δεν είναι αρκετά…σκληρά. Θέατρο του παραλόγου, είπατε;
Την ίδια στιγμή, η Eurostat έδωσε στη δημοσιότητα τα επίσημα στοιχεία σχετικά με την ανεργία στην Ελλάδα για τον μήνα Αύγουστο και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από τραγικά, καθώς η ανεργία διαμορφώθηκε στο 24,4%. Όμως ας μην γελιόμαστε. Το ποσοστό της ανεργίας αφορά τα επίσημα και μόνο στοιχεία. Πόσα άτομα από το περιβάλλον σας γνωρίζετε, τα οποία για κάποιο λόγο δεν μπήκαν στον κόπο να εγγραφούν στις λίστες του ΟΑΕΔ; Πρόκειται για πολίτες που έχουν «παραδοθεί» από τις συγκυρίες, αφού βρίσκονται σε πλήρη απόγνωση. Χωρίς εργασία, αλλά με τους λογαριασμούς και το χαράτσι να «τρέχουν» ανελέητα σε μία κούρσα που οδηγεί κατά μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό, στο περιθώριο της κοινωνίας.
Πίσω από τους αριθμούς «κρύβονται» άνθρωποι και προσωπικά δράματα, για τα οποία κανένα υψηλά ιστάμενο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν προτίθεται να λάβει υπόψη. Το πρόβλημά τους παραμένει ένα: η διάσωση των τραπεζών. Όταν όμως αυτές σωθούν - αν τελικά σωθούν - ποιος θα έχει απομείνει για να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τους; Η Ελλάδα μετατρέπεται σ' ένα απέραντο νεκροταφείο χαμένων ελπίδων και οι κάτοικοί της σε ζόμπι χωρίς όνειρα. Νεκροζώντανοι κατά λάθος. Ή μάλλον, εξαιτίας της απληστίας ορισμένων αλλά και ενός αδηφάγου χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου