Πόσο θρασύδειλος μπορεί να είναι κάποιος που προστάζει μέτρα παράλογα και δολοφονικά εις βάρος των πολιτών μίας χώρας, όταν όμως βρίσκεται απέναντι στο πλήθος δείχνει τον πραγματικό, φοβικό εαυτό του.
Αυτός ο άνθρωπος, υψηλό στέλεχος αλλά κατά βάθος υπάλληλος - ενός παγκόσμιου οργανισμού ο οποίος εδώ και δεκαετίες έχει χάσει τον πραγματικό σκοπό της ύπαρξής του - φοβήθηκε τις αντιδράσεις πολιτών και μελών του κόμματος του κυρίου Καμμένου. Βρέθηκε στο Σύνταγμα και με το ύφος το «πολλά βαρύ» άκουγε καθημερινούς ανθρώπους να του φωνάζουν (ή καλύτερα να τον κράζουν) «κουφάλες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» και τον έπιασε σύγκρυο.
Κάτι που θα έπρεπε να είχε ήδη νιώσει, μιλώντας με τους ηγέτες της Ελλάδας του Μνημονίου. Φυγαδεύτηκε, λοιπόν, από την πίσω πόρτα σαν φοβισμένο κουνάβι, όπως ακριβώς και την επομένη φυγαδεύτηκε έξω από το υπουργείο Εργασίας, επειδή (και πάλι) φοβήθηκε τα ΑΜΕΑ που αποδοκίμαζαν τους εκπροσώπους οικονομικών δολοφόνων. Ωστόσο μπήκε κατά λάθος σ' ένα γειτονικό γυμναστήριο. Ελπίζουμε να μην φοβήθηκε και τους μποντιμπιλντεράδες που γυμνάζονταν εκεί, αμέριμνοι και σιωπηροί.
Αν ο κύριος Τόμσεν δεν ήταν τόσο επικίνδυνος για δέκα εκατομμύρια πολίτες, η συμπεριφορά του θα έβγαζε γέλιο. Τώρα απλώς, είναι κωμικοτραγικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου